Adı gül mahreçlinin nefesinin ıtırı,
Çayımın buğusuna karışır ince ince.
Bardağın albenisi o perinin hatırı.
Çay rengi berraklaşır yâr meclise gelince.
Bunlardan mütevellit çayımın buğusu gül.


Gülü gülle tartarlar gülün bezirganları.
Cümle makama güfte billur tenli azize.
Çaydır efsane kılan yaşanılan anları.
Yârin dudağı katre cam bardaktaki ize.
Bunlardan mütevellit çayımın buğusu gül.


Demlik ile çaydanlık aynı minvalde durur.
Bir hayalin gülüşü desen olur bardağa.
Saçları gül kokulu saçlarını savurur.
Dudağı esir alır emsalsiz ipek ağa.
Bunlardan mütevellit çayımın buğusu gül.


Nazın hikâyesini yazar suya çaydanlık,
İsinde bin bir gece masalının tütsüsü.
Mütevazı anlarda kurulur billur hanlık.
Gül misalin gülüşü olur bu anın süsü.
Bunlardan mütevellit çayımın buğusu gül.


Yaydığı has rayiha güne başlarken eşsiz.
Itırında saklıdır nice karanfil düşü.
Anılar yuvalanır bırakır hayalde iz.
Çay demine yadigar rüveydanın gülüşü.
Bunlardan mütevellit çayımın buğusu gül.
Ankara, 02.08.2014 İ.K