Yalnızlıklar Vefalı dost gibidir Mutlak Bir gün Bulur SiziŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayat bizi bırakmıyor biz onu terk ediyoruz,bu kadar da gururumuz olsun artık...
Sabahın köründe
çığlık uyandırır uykularımı köhne evimin yıkık penceresinden uçuşurken yırtık perdelerim gizliden ıslık çalar rüzgar efendi tahta aralarından en sahtesinden yalnızlığım yüz vermez… bir odanın içinde kaç kapı olur dersin kaç kişi kaçar kaç kişi kurtulur kaç kişi dönüp gölgesine sarılır bugün en çok kendimi sevdim ben kırık bir ayna parçasında yüzleşirken yorgunum dedim yorgunsun dedi belki biraz kırgınlık var üzerimde olacak o kadar kaçarken rüzgardan yağmura tutulduğumuz çok oldu bizim biraz hapşıracağım biraz burnumda akabilir çok yaşa demeyin sakın sıramı bilirim geçmişe hürmetlerimle önce ellerinden sonra gözünden göz bebeklerinden... Gülnur Ateşoğlu |