Ayrılığın tadı
İnsan alışıyor ayrılığın tadına
Önce keskin baharlar Yaralıyor pare pare yüreği Geceye düşürüyor Gözleri Acı hatıralarla dolu düşleri İnsan uzaklasıyor ölmekten Sessiz sedasız ayrılıpta Sol tarafını gömdüğü Pencereden İsimsiz rüzgarlar Çalıyor kapıları Hiç bir ümide yetişemeden Uzaklasıp kayboluyor kokuları Hep bir agırlık Hep bir telaş hali Geçti gececek Ellerinden ellerime bulaşan Ayrılık ateşi Zaman bölüşüyor Kadersiz düşünceleri İnsan ayrılığında tadına alışıyor Gözlerinin yeşiline Karısıp kayboluyor Seni beklemenin Anlamsız hüzünleri |