Yeter ki sen kendini üzme...
Bu şehir sen her gittiğinde Sağanaklar boşaltıyor göklerden.
Bu kaçıncı yüreği işgal edişin. Kaçıncı gidişin. Silahların altında oyun oynayan çocuklar gibiyim bu günlerde. Oyun bitmeden öldürecekler belki. Tıpkı o çocuklar gibi. Yani onlar oyunu, Bende seni bırakamadım anla. Ve gülüşüne kandım her defa. Gülüşünle bir dünya yarattım beynimde. Ve kalbimi beynime enjekte edip bir gece. Bir mezar hazırladım kendime. Ve ne bir fatiha bekledim arkamda. Nede hakkımda edilecek bir dua. Ve imamın arkamdan okuyacağı Kuran kadar. Muhtacım sana işte anla. Cennete gitmek varken beraber. Cayır cayır yanmak düştü payıma. Payıma düşen başım üstüne. Yeterki sen kendini üzme. Ben ölümleri kuşanarak üstüme. Giderim bir gece. |