Canım Çok Yanıyor
Kurşun yemiş gibi sol yanımdan
Canım çok yanıyor ey ceylan gözlüm Yüreğimde bir sızı var Sebebini biliyorum aslında Belki sensizlik Belki de büyüdükçe büyüyen özlemler Kim bilir belki de çok istememize rağmen veremediğim Mutluluklar Canımı çok yakacak anlasana… Aynı şehirde nefes alsak da Yakın olup ulaşamamak belki… Gözlerim yağmur bulutları ile dolu Gözyaşı olup akamamak Ağlayamamak canımı yakıyor. Sensizlik yiyip bitirse de beni alışmıştım Ama şimdilerde özlemlerin Canımı çok yakacak anlasana… Olduğum yerde duramıyorum İçimde fırtınalar kopuyor Savrulup dururum hazan yaprakları gibi Bir oraya bir buraya… Yönelirim sana doğru Yüreğim yanıyor ceylan gözlüm İçimde bir sızı var çözemediğim… Öyle bir istek ki adını koyamadığım… Gitmek istedim bu şehirden Belki yakın olacaktım sana Uzakları yakın yapacaktım Çıktım kabımdan Gidemedim… Gidemedim nedense anlasana Canım çok yanıyor… Aniden bozan hava gibi ruh halim de değişti Gözyaşlarım içime aktı Adeta sessizce bir yağmur başladı “Ceylan Gözlüm” diye fısıldadı Yanaklarımdan süzülerek inerken Sevdandan bölük pörçük olmuş yüreğime… Islandım… Çok yorgunum… Öyle bir çekilmez acı var ki içimde Nereye baksam seni gördüm Sanki bir çocuk tebessümüyle bakıyordun Karabulutların içinden yeniden doğan güneşte… Sen yüreğimin tek sahibisin Anlasana hasretin Canımı çok yakıyor… Sen gidersen yıkılır bu şehir demiştim Canımı çok yakıyor Yaşayamam sensiz… Göremesem de, Aynı şehirde seninle aynı havayı solumak Mutlu ederdi Şimdi sensiz nefes alamıyorum… Baktığım gördüğüm her yerde sen varsın Adım atamam Gökyüzü hep maviydi umut doluydu Hayal kırıklıklarım kapatmış güneşin önünü Bahardan bihaber, yüreğime zemheri ayazı vurmuş Yüreğimdeki aşk merdiveni solmuş sensiz… İçim yanar derin bir ah çekerim Resimlerine her baktığımda Korkarım bir gün onlarda sararıp solacaklar Beni yalnız bırakacaklar. Düşündükçe, Boğazımda düğümlenir hıçkırıklar. Haykırmak isterim avazım çıktığınca, Dilim lal olmuş, Yüreğime gem vurmuş duygularım Ve gülüşlerini anımsarım sadece Hayallerimde kalan… Unutmak mümkün mü seni ceylan gözlüm İşte bundandır. Unutmak istediklerimiz Asla unutamayacaklarımızdır. İşte bundandır Yüreğimizi en çok onlar yakar. En çok “o” acıtır İşte o nedenle Canım çok yanıyor… Mustafa KARAAHMETOĞLU 22.07.2014 |
Canım çok yanıyor ey ceylan gözlüm
Yüreğimde bir sızı var
:(
hep inceden düşer sızılarım, sızlanırım
görmez kimseler
beni yaratandan gayri
dilimi keserken acılarım, boğazımın düğümü çözülmez bilirim
ve
en çok da canımı sen yaktın!
dilsizliğim bundan
:(
hiç kıyamadığımdın,onca öfkem bundandı sana
kıyılırken sol yanıma kaybettiğin vicdanını nerde unuttun ki bilmem
kıymetli abim,
insan derdini unutur mu
insan sevdiğini vurur mu?
vururmuş...
:(
belkide bu yüzden
yüreğimizdeki yaralar bereler
avazımızı hatrına keserken mazinin
nasıl kanadığımızı bilmeden gittiler
sus!
dediler sustuk
yut dediler!
yuttuk..
üzerimize kocam bir dağı devirdiler
ömrüm
dediklerimiz
(ah)yüreğimin içine sinmez derdi
nasılda eksik
nasılda kanamalı sancılar içinde
sabrım kanıyor
gözlerim çürüyor
ellerim üşüyor şimdi
:(
kalemden süzülen gibi:
İşte o nedenle
Canım çok yanıyor…
CANIM YANIYOR!!
CANIM...
TEBRIKLERİMLE