Yüzüm Benzemiş Eski Köylere
Sil gözlerinden nemini,
Yağmur olma sende başıma, Yoktur gözüm, senden akan bir damla yaşta, Kapadım gözlerimi aldım avuçlarımın içine, Silip attım her ne varsa izlerinde, Kitlidir kapılarım benim, Gardiyanlarım anahtarlarını yutmuş, Parmaklıklar ardında pencerelerim, Duvarlarımda geçen günlerin çizikleri, Nefeslerim de umutsuzluk özlemleri, Kırdım şimdi duvarlarımı, Düz bir ova çıktı karşıma, Güneş biraz yaktı gözlerimi, Meğerse ne çok değişmiş buraların havası, Sen kokmuyor artık şehirlerim, Her şeyin tadı tuzu kaçtı, Bir pınarın başına gittim, Ve öylece baka kaldım yüzüme, Nede değişmiş yüzüm, Benzemişim eski köylere, Yürüdüm doğru bildiğim yolda, Bakamadım geldiğim diyarlarıma, Ne olursan ol, Geldiğin yeri unutma demişler büyükler ama, Önceden neydim, Şimdi ne olduğunu idrak edemedi hala bu kafa… |