YAZIK...
Hiç kimseler kırmadı inan sen kadar beni
Yazık kırdığın yerler sana canım diyordu. Ve hiç kimse vurmadı inan sen kadar beni Yazık vurduğun yerler sana kanım diyordu... Artık çalmam kapını gelir diye bekleme Belki düşler kurarsın ama ümit ekleme... Hüsranı yaşattığın o simsiyah kara gün Mahcup oldum kalbime sana yanım diyordu. Kahrınla kuşattığın gönül ise çok üzgün Yazık ettin ömrüme sana anım diyordu... Artık derman olsan da inan sana güç demem Badiyede su olsan dudağıma iç demem... Dilime mi yanayım söylediği söze mi? Gururum kadar sevdim sana şanım diyordu. Ya da kirik aynada şu talihsiz yüze mi? Söyle neye yanayım sana şansım diyordu... İşte bu inkisarla masal olur biterim Ben bir kere severim ve bir kere giderim... ÜNSÜZ... |