KAHRETSINsakın yüreğime dokunma bir selamın bin aşk yüklüyor sol yanıma sende var olup sende kayboluyorum o zaman kahrolası ne yaptın sen bana böyle can kırıklarıyla dolu yüreğime basa basa ilerliyorsun durmaksızın kıyamet kopuyor bu şehirde senin yaşadığın şehir nasıl haydi söyle görmediğim bir tek bakışında ilerliyorum alabildiğince sonunu düşünmeden aşkın cehennemde olsa ben hazırım sende yanmaya mahkumu oluyorum isminin harflerine dilimde ismin dua gibi bes vakit anıyorum sebepsizce hadi tut ellerimden durdur beni sen çıkmazında kalayım başka yollar aratma bana yada bırak beni git yalnızlığımla çaresizliğimle sende kaybettiğim yüreğimi alda öyle git uyut onu en derinlerinde sus uyandırma bırak kendi haline ne bileyim işte yada kal sev beni delicesine Allah kahretsin ne diyorum durup durup kendime belki seviyordur ihtimallerine kanıyorum kendi kendine konuşan yüreğime yok yok imkansız bir aşk olur bu susup gitmek yerli yerinde sen iyisimi ver benim serseriliğime gözlerin yetmişti zaten ölüp ölüp dirilmeme ben zaten müebbet yemişim senin yüreğinde öyle yada böyle sevsende sevmesende ben zaten kalacağım yaz günü yine zemheride Allah kahretsin ki diyemedim seni seviyorum benden sakin gitme diye Gülbin Özer (Altun) Uzakların Kızı |