ÖĞRENECEĞİM NE ÇOK ŞEY VARMIŞSöz ustalığım yoktu Kıvrak kent şarkılarını da bilmezdim Sözüm özümceydi her zaman Gülen, güldüren esenli bir insandım Gözyaşlarının aldatmaca olacağını bilmezdim Şarkılar, türküler ve şiirler hep yalanmıydı yoksa Anlamadan, blmeden vuruldum Gönlümün en ince bir yerinden Yalanlarla vuruldum... Dönme dolaplara binmedim hiç Fırıldak da çevirmedim... Duygularım coşkun akan bir pınardı Yüreğim gökçe çiçeklerle masmavi Vurdular beni Düşlerimin incecik bir yerinden vuruldum Sevgiyi, seviyi koparamadılar benden Uğraşlarına karşın nefreti koyamadılar yüreğime Biteviye vurdu yar ve yaren bildiklerim Duygularımı nasırlaştıramadılar Vurdular öğrendim Vurdular derinleştim Ve vurdukça yalanlarla, yüreklendim Bilendikçe dirildim daha bir Ölmedim Meğer her vuran kişi Kendini vurur gidermiş gönlümden Farkındalar mı bilmem ki yüreğmdeki kendileriyle düello ederlermiş Ve güzelliklerini öldürüp Çirkinliklerini yaşatırlarmış.... Söz ustalığım yoktu Kentin o kıvrak şarkılarını da bilmezdim Dönme dolaplara binmedim daha Fırıldak da çevirmedim hiç Sözüm sözdü, özümceydi benim Öğrendim Lakin kıvıramadım yalan ve yanlışı... Heyhat! Öğreneceğim ne çok şey varmış benim KÖMEN-Haydar Okur |
Kendini vurur gidermiş gönlümden ----"
vurula vurula ögrendik hayati ,
demlenmis acilarda yol ala ala...
yine kalemin harika kömen...
siir senin kaleminde hayat bulmakta--
yüregine sonsuz sevgiler
YILDIZ