Kokusunu Özlüyorum ToprağımınAnılarım birbiri ardına yıldız gibi kaymaya başladı gözlerimden Umutlarım ardı ardına terk edip gittiler hayalimden Ve ben sadece bakakaldım gittikleri yerden Oysa kalkıp yakalamaya çalışsaydım ellerinden Durun gitmeyin deseydim Belki bu kadar kaybolmazdım kendi içimde Ve şimdi kaybettim ya her şeyi Bilmiyorum yar Artık bilmiyorum ne yapacağı mı Kaldırımlarda umut mu toplamalıyım Yoksa dağılan bütün hayallerimi Bulmak için gitmeli miyim peşinden Bilmiyorum yar Bilmiyorum ne yapacağımı Sanırsın çıkmaz bir yoldayım Nereye gitsem Sanki bir önceki sokak Bir önceki istasyon Ve bir önceki durak gibi geliyor Nereye baksam Hep aynı gözler Ve sanki bana bakıyorlar Bilmiyorum yar Bilmiyorum ne yapacağımı Saat gece yarısından sonraya gelince Kokusunu özlüyorum topraklarımın Memleketimin beni kucaklayışını Bağrına basıp türküler söylemesini özlüyorum Selam veren yaşlı amcaları Gülen gözlerle oğul’a bakan Ana babayı özlüyorum Yemeğin yağlısını Ayranın soğuk olanını Hasta olduğumda soranları mı Düştüğümde kaldıranları mı Her umutsuzluğa kapıldığımda Bana umut kapısının ALLAH OLDUĞUNU Söyleyen Hocamı özlüyorum Ama şimdi ne hocam var yanımda Ne anam Nede babam Ve ben bilmiyorum yar Bilmiyorum ne yapacağımı Nereye gideceğimi Kime adres soracağımı Kimin kollarında ağlayacağımı Bilmiyorum Şimdi bak şu halime Kalmamış enkazdan farkım Toparlanmaya çalıştıkça dağılıyor Ayağa kalktıkça paramparça oluyorum Düşüyorum ayaklar önüne Ve dışarıda acımasız insanlar Beni görmek yerine Basıp üstüme üstüme Onlarda gidiyorlar benden ... Mehmet Aküzüm |
Saygılarımla..