HOŞCAKAL ŞEHİRGeçmişin isleriyle kararmış Tahta penceremin çerçeveleri Yavaş yavaş çatırdamaya başlar bir gece yarısı Örümcekler ağlarını örmüştür dört bir yana Duvarlar tanıklık eder sensizliğime Gecenin koynuna saklanır binlerce soru Umut nerede, sevgi nerede? O nerde? Aşk nerde? Nerde bana aşkı anlatan gözler… Belki de kurumuştur köşedeki asma Dallarına baykuşlar konmuştur O yüzden bir garip çıkar sensizliğin sesi Söylenmemiş şarkıların nameleri duyulur uzaktan Postacı gönderilmemiş mektupların habercisidir çoğu zaman Belki de bir ucu yanık mektup taşıyordur Çalar kapımı gün ağarırken Bir gerçek var ki dile getiremediğim Tek başımayım bu koca şehirde Işıl ışıl bir yalnızlık var üzerimde Ne yana dönsem hüzün Ne yana dönsem yokluğun çıkıyor karşıma Belli ki; Tutkulu bir aşkın kollarında ihanet Aşka aşık olmuşken gönüller Zihnimin derinliklerine gömdüm Mazoşist bir yaklaşımla yaşadığım tüm acıları İşte bu yüzden Gece iyi anlıyor halimden Ansızın yüreğime düşer İhanete uğramışların ezikliği Üzerini örterken seni anımsatan her şeyin Sevinçle hüzün arası, bir savaşın ortasında bulurum kendimi Gelgitler yaşar şaşkınlığım Kalabalıklardan soyutlanır yalnızlığım Karanlık sulara yelken açarım bıkmadan, usanmadan Onlarca yılın özlemi ile katlanılmaz olur yokluğun Böyle nasıl dile gelir söylenmeyen şarkılar Yozlaşmış ilişkilerin doludizgin yaşandığı bu şehir Nice aşklara mezar oldu, iyi bilirim Kim bilir benden iyi sensizliğin acısını Soluksuz kalan bir yürekteki kanayan yarayı kim anlar? Ama düşlerimdeki Masal gibi bir aşkın yaşayamayacağını Anlattı sonunda sensiz gecelerden arda kalan Hüzünler ve özlemler yükleyip omzuma Sadece “H o ş c a k a l şehir” derken Asılı kaldı yüreğimde binlerce elvedan… |
Masal gibi bir aşkın yaşayamayacağını
Anlattı sonunda sensiz gecelerden arda kalan
Hüzünler ve özlemler yükleyip omzuma
Sadece
“H o ş c a k a l şehir” derken
Asılı kaldı yüreğimde binlerce elvedan…
Hüzün vardı şiirde beğeni ile okudum
Yüreğin kalemin var olsun
________________________________Selamlar üstat ilhamın bol olsun