gönül seslenişi
bir şiir okuyup üflesem suya
deryadan dalgadan duysanız beni kanı akmaz suyu benzetsem huya öldüremezsiniz uysanız bana beni duyan ölü olsa canlanır neşe saçar rüzgârımda dinlenir yönsüz gezen bile aşka yönlenir hatırlarım yönsüz saysanız beni ol neyin mirası düşte misâlde belki ayrılıkta belki visâlde ne yar ne de dostu arar emsâlde gönül boşluğunu koysanız bana bilirim dermansız derdi çileyi kör gibi lâl gibi sezsem hileyi lakin anlatamam bu silsileyi tüm fazlalıklardan soysanız beni dünyevî üflemem yakıp yanmışa boşa fısıldarım huya kanmışa elbet anlatırım suya kanmışa gökleri bırakıp caysanız bana |
deryadan dalgadan duysanız beni"
şiir harika başladı sonra..
sonrasında karıştırdı kafamı biraz
barut gibisin ey dünyevi
bir ateşlen de verdiğin hasarı görelim..
kaçmadan yakınında olacağım