nalla gitsin
kim ne anlar kim ne bilir
sen seni bil salla gitsin şair ol da bir şiir yaz zarfa koy da yolla gitsin karıştıysan kadim aşka hem ne güzel hem de başka uzak durma yıkık köşke gir de alla pulla gitsin yaşa anda dört mevsimi hiç düşünme altın simi çekecekler çeksin pimi sen kalbini palla gitsin kalp diyorsam dipsiz kuyu erişemez zikrin boyu kanı akar çıkmaz huyu koş fikrini solla gitsin tezgahını kur pazara alıcıyı ver nazara yaprak düşmez hiç kazara düşüreni gülle gitsin benim bülbül ağıt yakar kara karga gönül yıkar tilki ise masal çakar kurt ulursa kolla gitsin dünyevi’yim patlayamam hırs edinip çatlayamam bu hendekten atlayamam ben deveyi nalla gitsin |