Yorgun Gönlüm
Bu gün bir durgunluk var gönlümde
Zaman’ın hangi sensizlik dilimindeyim? Hatırlamıyorum. Saatler çoktan bizli dakikalarda durmuş Ay sabitlenmiş denize. Yakamozlar sus pus olmuş kıpırdamıyor Sandalcı ürkek; asılmıyor küreklere. Ne bir söz ne teselli, Artık kar etmiyor bu yorgun yüreklere. Hayli zaman geçmiş, Değişmiş her şey birer birer, Kimsesiz kuşlar yuva yapmış terk edilmiş sahillere Lodos da, uğramıyor artık ‘o’ yerlere. Bir ayaza gömülmüş gibi yüreğim, Sırt çevirmiş yeni sevgilere. Oysa ben vaktinden çok önce gelmiştim sana, Kum saati bozulmuş, Akıp gitmiyor öylece duruyor zaman. Kaçıp gitsem diyorum,ama korkuyorum! Sonra yakama yapışır, hesap sorar sevdam. En iyi bildiğimiz şey kavuşmak diyorduk sevmelere. Oysa biziz şimdi ayrılan. Bu gün bir durgunluk var bu şehirde, Arnavut kaldırımlarında ayak izlerin de silinmiş Yaprak kıpırdamıyor her şey sessiz… Yıldızlara da kayıp gidiyor,şafaktan habersiz. Şen kahkahalar duyulmuyor Lal olmuş sanki şakıyan diller. Şair yazmıyor artık kırılmış bütün kalemler. Gözler ağlamaklı bir matem havası yaşıyor, Şimdi çok yorgun bu gönüller. ŞİİR:GAMZE YAĞMUR YORUM:FUNDA SAĞLAM 02.5.2012 |
Bir ehil sarraf çıkacak ve gittiği yerlere Allah için döküp saçacak ... Nasibi olanlar da ; oradan geçerken , görüp toplayacak onları ... Şimdi bendenizin bu incileri topladığım gibi ...
Define buldum !.. Bu yoldan artık sıkça gelir geçerim ...
Sarraf gönüllü nazeninlere , cömertlere bu fakirden selamlar olsun !..