Yorgun Bir Akşamüstü
Sana gökyüzü gerek
Bana yorgun bir akşam- Üstü karla örtülü yürekte biten bir kardelen, Kokusu yok, belki burnumda tüten Senin kokunun bir zerresi girse Yüreğimin içine, kuşlar uçar, ülkemin gökyüzüne Güneş doğar. Sana gökyüzü gerekse Bana yorgun bir akşamüstü sen Göğe bakınca, bulutlar doluyor Seninle, ben ta buradayım… Ve sen yağıyorsun üzerimize sessizce Kuşlar konuyor omuzlarına, saçlarının altına Kuşlar konuyor, Ve sen kokuyorlar, kanatları saçlarından Gözleri sen bakıyor, bakıyorsun Bana, kuşların gözlerinden Haberler salıyorsun, yağmur sen gibi Sen yağmur gibi yağıyorsun Göğe bakınca sen ta oradan Seninle, ben ta buradan Doluyoruz seni içimize Seninle birlikte, Uçurtmalar uçuruyoruz hayal ülkemize Güneş en uzak yerden Karartıyor yüzünü, gökyüzüm kararıyor gözlerine Yorgun bir akşamüstü Yağmur dindi, uçtu kuşlar en yüksek yerine, Göğün mavi denizine, saçlarının altından, Omuzlarından… Denizin üzerinde tel tel saçların Kuşların bıraktığı, kanatlarından düşüyor Avuçlarıma, yazıyorlar gökyüzünü Yıldız çiziyorlar, güneşi en tepeye Gözlerini güneşe benzetiyorlar, Ayı yüzüne… Gece oluyor, yorgun akşamüstüme Çöküyor hasretin, en ağırından Gözlerimden boşalıyorsun Yüreğime, inceden bir sızı oluyorsun Yüzüme, ayın ikiye bölünen her yüzüne Gece oluyor, yorgun, akşamüstüme Sana gökyüzü gerek Ben tam da bunu diyordum İşte, yorgun bir akşamüstü! H.C. 23.06.2014 |