İNSAN DOĞDUN İNSAN GİBİ YAŞABir şehrin ışıkları gece ayaza kesmiş İçinde çırpınıyor özü kayıp insanlar Hırs kalplerine vurmuş kim kime neden küsmüş Maskelerle donanmış yüzü kayıp insanlar Yürekler nasırlaşmış kendi derdine düşmüş Nerde çıkarı varsa onun peşine koşmuş. Sevda et pazarında herkes memnun halinden Her köşede asılı etiketlenmiş üstü Ne çekerse edenler çekmiş kendi dilinden Kendini bilen insan kenar köşeye pustu Yiğitlik eskidenmiş şimdi namertlik moda Aşk dudağa sürülmüş zamana uymuş o da.. Dost düşman belli değil herkes yüze gülüyor Az ayağın kaymasın hemen tekme atıyor Kurban pazarı sanki kim kimden ne alıyor Arkadaşı ilk önce yakın olan satıyor Diskolar da barlar da çoğu alem peşinde Küçük kızlar kucakta, alan babam yaşında. Gözler kör olmuş sanki fakiri bilen var mı? Ramazan geldi deyip iftar sofrası kurar Garibin ekmeği yok arayıp bulan var mı ? Bayramda giyeceği libas hayali kurar Göstermelik her şeyi hava basmak amacı Kuyruk sallar zengine köpek dolu yamacı. Doğruluğa kim bakar yalanlar baş köşede Bir koltuk sevdasına onur serilmiş yere Herkes paye peşinde sahte örtmüş poşu da Harama kucak açmış alışılmış bir kere İnsan doğdun mübarek tamah etme kem aşa Toprağa gireceksin bari onurlu yaşa. Poşu: Kenarları saçaklı ipek, pamuk, yün vb.nden yapılmış bir tür baş örtüsü Ayvazım DENİZ |