hayrettin taylan



seninle güzelleşen imgelerin sihrinde kahinliğim biter
elif duruşun sarmaşıklarını sunar yeşil umutlarıma
“bir” kadar kaderim var
son kadar kederim
vahdetin kıyısında zerrenin ömrü kadimiyim

birleşir serden akan lirik buluşmalar
kaynaşır vahdetin tininde bulaştığım gerçek
arş- ı duanın arasına karışır sözlerim
kalbimin halifesi olarak başlarım seni sevmeye

bekleyiş sabır sofrasında Yakupluğum depreşir
sefanın bayramı başlar,
salına salına gelirsin sevda bayramlaşmasına
şekerim yok, baklava da açmadım
ama kutsi kalbimi sundum sana
orada sen varsın, seni var edip bana emanet eden var

tarihin, talihin yurdudur kalbim
içilecek bir tas sevda suyu hep var
sen kana kana, yana yana iç
sen yanımda Şirince iç
sen yüreğimde Leylaca iç
Sen uzağımda Aslıca iç
Sen içimde kendince iç


ata yadigârı özlemlerim var şuh dağında
erdemin sızısında toplanırım sevi durağında

ilk bakışın ilk insan gibi mistik yalnızlığa çare
son bakışın havva’nın nemli gözlerinde varsıllığa hare

sevme vaktinin geldiği sana gelinmişlik mecrasındayım
yangın dersi gibi önce çevrendeki beni yakıyorsun
başlıyoruz anka olmaya
anlatılıyoruz masallarda, mesellerde, misallerde


sıradanlıkların sıradağlarında ağlarını taşır iç ağrılarım
farkındalığın turfandasında yeşermiş umutlarının çiçeği olur algılarım

mutlakiyetin çizgisinde izlerin, dizelerim, söylediklerin “olur “ olur
oku emrinde emrin olur, sevgim olur, ömrüm olur

kalplerimiz arasındaki fark ,iki ülke arasındaki saat farkı gibi değil
hissediyorsan ülken de zamanın da aynı
seviyorsan saat de sen, dünya da sensin