Sanma ki çekildim kabuğuma
Tenha bir köşeye, ücra bir kuytuya öylece miskinler gibi
Sanma ki tükettim sevda cevherini
Yanıyor ilk an ki gibi alev alev yüreğimde aşkın meşaleleri

Bir hengamenin ortasında sessiz bekliyorum
İşgaline uğramış yüreğim haberim bile olmadan
Ben sana değil aslında gözlerine tutsak bir köleyim

Aynalar ve rüyalar hariç
Ne kadar ırak olsa da şimdi gözlerin gözlerimden
O kadar da yakınım aslında gözlerine
Ve kulaklarımda hiç dinmeyen billur sesine
Sanki bir yudum nefes gibi
Anarken adını titreyen tenim gibi

Gece çöküp te şehir yatarken derim uykusuna
Gizlenip ıhlamur dalları ardına
Yıldızları ve mehtabı alarak yanına
Okyanus güzeli gözlerini seyreden
Sana tekrar tekrar vurulan gölgeler benim

Şehir uyurken derin uykusunu
Öyle sessizce ve şafak daha sökmeden
Kavuşmadan günle gece bir birine
Kuşların söylediği şarkılar eşliğinde
Seni rüyalarına misafir eden mecnun benim

Hala cevheri sönmedi aşkın yüreğimde
Alev alev meşaleleri yakan deli benim
An be an süzsem de gözlerini
Suya hasret çöller gibi seni özleyen biçare benim

Rahmi HATIL