Nedenlerle boğuşuyorum
Bu aralar nedenlerle boğuşur oldum
Nedenini anlamadan hem de Neden bir boşlukta hissediyorum kendimi neden yalnız ve korkak önümde uzanmış upuzun bir yol ama ben neden bir adım bile atamıyorum Hayatımın akrep ve yelkovanı küsmüşler mi neden zaman geçmek bilmiyor neden gecede durdu zaman yoksa ben mi öyle sanıyorum neden gerçekleri değil de kabusları yaşıyorum kabus dediysem hep aynı şey yine onu görüyorum bitti deyip çekip gidişini neden sürekli ağlıyorum ben bir zamanlar duyduğumda hayallerimi süsleyen o ismi neden şimdi duyduğumda nefret kusuyorum dedim ya nedenlerle boğuşuyorum söylesene neden inanamıyorum artık bir zamanlar inandığım o aşklara bakmaya bile kıyamadığım masmavi gözlere neden dövercesine bakıyorum neden ben de çok olan bir şeye muhtacım sevgiye yani ben bendeki sevgiyi herkese verdiğim halde neden herkes nankörlük yapıyor neden sevdiklerim birer birer çekip gidiyor sevgiliyle birlikte eğlendiğimiz mekanlarda neden şimdi içer hale geldim söylesene seni de nedenler sıkıştırdı mı böyle neden sol yanım sıkışıyor dedin mi kendi kendine tıpkı benim gibi ya da nedenleri bir tarafa bırakıp gözyaşlarına gebe kalmış ve içinden hala sevgi sızan kırık bir kalbe sahip olduğunun farkına vardın mı sen de |
nedenlerle boğuşmak yorar senide
yüreğinide
bırak dağınık kalsın
doğru olan doğruyu bulur gelir bir gün...
tebrıklerimle