Kadavra
Şimdi bir kadavra gibisin yalnızlık.
Eter kokuları döndürür başımı bir yandan bir yandan neşter şıkırtıları aklımı çeler. Ne vakit utanma duvarımı yıkıp ağlasam Yalnızlık mendilim olur,yaş siler. Şimdi bir kadavra gibisin yalnizlık Boylu boyunca bir sedyeye uzanmışsın. Narkozcular çevirmiş etrafını Başında o malum ameliyat lambaları. Ne vakit yitiriversem bebeksi uykuları Yalnızlık tutar gelir en cambaz rüyaları. Şimdi bir kadavra gibisin yalnızlık. İkimizden biri diğerinin cesedi peşinden bir şiir yazacaktı. Şiir yazan ben oldum. |
Şair olmak,farklı olmaktır;duyguların ayrıcalığıdır...
Sizde bu farkı hissettim haddim olmayarak...
Yüreğinize,kaleminize sağlık...
Sevgimle...