KALENDER ( NAAT)
KALENDER OLANA
seni bütün dillerde anmalıydık adını hıçkırınca bir yetim gül ruhumuzun direği sızlamalıydı ki kuşlar, bizi göç gibi duymalıydı çiçeklerin cânını koklardın sadrında evrenin kalbini dinlerdin kıyafetle biçilmezdi tevâzûn tevâzûna göreydi esvâbın sadeliğindeydi en azim görkem ünvanların mezartaşında dahi konuştuğu bir zaman potasında önümüzü göremezken ışıktan seni, ey İbrahim duası, seni doğal bir şeydi artık: anlayamamak oysa sen varken yâ sevgili kardeş soymaz kardeşi giyerdi seni bütün yaralarda hissetmeliydik hilmin, fetânetin dolmalıydık ismetin, risaletin kokmalıydık nâmına halel getirmemeliydik heyhat ki emaneti koruyamadık Bilal Yavuz |