Bilen biliyor beni, aşktan uzaktır yüzüm
Herkes bir şey söylerken olmadı tek bir sözüm
Tam diyorken geçti yaz, erkenden geldi güzüm
Kalbimde inci sızım ve bilindik işaret


Anlamam sansalar da hissin en güzelinden
Görür görmez tanıdım aşkı flu halinden
Tüm gayretime rağmen tutmadıysam elinden
Sevmediğimden değil yalnızca mahcubiyet


Bir türlü inanmadın gönlümdeki yerine
Hâl-i hazır beklerken göz süzüp hançerine
Serde deli düşünce yansımış üzerine
Gözünden okunurken son haliyle nedamet


Sulha dair her yolu teker teker denerken
Senin için bir daha gururumu çiğnerken
Nasıl yalvarıyordum acıyla gülümserken
Sense, huzurdan yana ediyorken şikâyet


Mademki süruru hiç tattırmamışım yâre
Mademki gam yüklüymüş varlığımda bu yöre
Bırak beni gideyim lâyık olduğum yere
İlk defa, tam vaktinde gelmiş iken cesaret……





26 Haziran 2014 / NÜS