Gel... (Vakit Varken)Yüreğim dostluğa âmâde iken Adı var, kendi yok, dostluk ne ise Gidenin ardından girdim de ye’se Üzüldüm ağladım, gelmedi kimse Yetmedi gel dedim, gel! Vakit varken Yüreğim dostluğa âmâde iken Davete icabet kusurmuş madem İkramı, yüzüme vururmuş madem İkiye katlandı serde gailem Bağrımı dağlarken onlarca diken Yüreğim dostluğa âmâde iken Üstelik gözyaşım akarken henüz Dahası sapsarı dururken beniz Kıyamam, görürsem, o dem gülen yüz Israrla, gözümden içre bakarken… 6 NİSAN2018/NÜS |
Kalemin kavi, gönlün hoş olsun...
...........................................Saygı ve selamlar..