’’Seni sensiz yaşamak neyleyim ar geliyor
Yine bu akşam bana İstanbul dar geliyor’’

Yaralı bir yüreğe sözüm var değmiyorum
Sana sığmak isterken kendime sığmıyorum

Bilmem ne zaman geçer ruhumdaki bu sızı
Hep sen kal istiyorum düşlerimin yıldızı

Ben ki benden ayrılıp sevdana gidiyorum
Olmaz diye bir şey yok hani olsa diyorum

İstesem çıkıp gelsen hüzünleri bıraksan
Su bulur ya yatağı sende öylece aksan

Yeni baştan başlasak her şeyi unutarak
Uhrevi ufukların ucundan tutunarak

Aklımda ilk sen olsan sabah uyandığımda
Kapın hep açık olsa gelip dayandığımda

Belki çıkacak diye her şiirden fal tutsam
An olsa gözlerimi gözlerinde unutsam

Ne işim olur benim artık kederle gamla
Desem ki okyanusta olabilsek bir damla

Melek ol demiyorum otur da sağ yanıma
Birazcık uyum sağla biraz karış kanıma

Desem ki eşlik etsen arta kalan yolumda
Uyuduğun zamanlar başın olsa kolumda

Bir sarmaşık misali sevdan sarsa da kat kat
Bunlar hayal değil de olabilse hakikat

İşte o zaman dünya cennetim olur sanki
Her tarafa sığarım senin ile inan ki

Varlığın yeter bana hava diye solurum
Küçücük bir yürekte istersen hapsolurum

Ayşe Kadıoğlu Yıldız
20haziran2014