Sevgili Cemalettin HOCA bizim dumanlı yaylada orada KALDI......

DUMANLI YAYLASI


Geldi bahar ayları da ah, köyde durulmaz,
Aman dikkat kardeş, naziktir kalpler kırılmaz,
Dünya menfaati içinde canlar vurulmaz,
Mahmudiye’liler gitmiş dumanlı yaylaya.


Güzel olurda Dumanlı’nın sütü kaymağı,
Üç yerdedir bir köyünde yerleşim oymağı,
Atalardandır yayla sevdasının kaynağı,
Mahmudiye’liler gitmiş dumanlı yaylaya.


Dumanlının suyu havası temiz çağırdı,
Çok lezzetlidir de eti, peyniri, yoğurdu,
Aman yağdı yağmur, çöktü sis, başım ağırdı,
Mahmudiye’liler gitmiş dumanlı yaylaya.


Top, top olmuş güzellerde hep, yaylada gezer,
Ceylan yürekli gençler çıkmış, sevdiğin süzer,
Geçit mi verir duman, sis de, sevdayı ezer,
Mahmudiye’liler gitmiş dumanlı yaylaya.


Cemal Dumanlı Yaylaya da, sende gitmiştin,
Gidip açıldın dağlara da, sandın yitmiştin,
Uçtu, çıra yüklü merkep dereye bitmiştin,
Mahmudiye’liler de gitmiş dumanlı yaylaya.




Cemalettin GÜRPINAR

Kıvrım kıvrım yolu var atla çıkılır.
Buz gibi tatlı suyu var tas tas içilir.
İlkbahar gelince o yaylaya göçülür.
Yaylaların hasıdır dumanlı yayla.

Ninem orda yapardı yağı,yoğurdu.
İnekler her yıl çit çift yavru doğurdu.
Sürü orda çoğaldı ağıl büyüdü.
Yaylaların hasıdır dumanlı yayla.

Bir tarafında gongilik önü ovaydı.
Büyük derede bolca harç suyu vardı.
Bereket bol olunca yüzler gülerdi.
Yaylaların hasıdır dumanlı yayla.

Kapıya kilit olmaz herkes bekçiydi.
Ağa bey orda her an tek nöbetçiydi.
Koyun,kuzu, inek bol dedem sütçüydü.
Yaylaların hasıdır dumanlı yayla.

Bazen bir duman olur uzak görülmez.
Çoban gelmeden sürü dağa sürülmez.
Köpek güçlü olmasa aç kurt yenilmez.
Yaylaların hasıdır dumanlı yayla.

Akşam sürü gelince evi bulurdu.
Buzdolabı yoktu süt peynir olurdu.
Gün kararınca evde bar tutulurdu.
Yaylaların hasıdır dumanlı yayla.

Kahraman VARDI