BİZ OLAMAMIŞIZNeydi noksan kalan bizde Susuzluğumuz mu ? Açlığımız mı? Fikirsizliğimiz mi Adını aşk koyduğumuz Gözlerim artık yollarına bakmıyor Dilim adını hiç anmıyor Unuttu çoktan unuttu diyorlar Oysa kimse bilmiyor Bilemiyor zihnimde seninle sohbetlerimi Ayrılık Biliyor musun dilim hala varmıyor Soranlara anlatamıyorum İçimde kış yangınları büyüttüğümü Özlem fırtınalarında savrulduğumu Nefret İçimde sana dair besledim tek şey Asla nefret değil hep sevgi oldu Ben seninle aşk yollarında emeklemeye başladım Papatyaların büyüsüyle ayaklandım Ta ki senin vicdansızlığına takılıp düşene dek mutluydum İsyan Arada dilime bulaştıysa da Seninle hiç ilişkilendirmedim Bedduam değil dualarım oldun Adımı unutmuş olsan da ben unutmadım adını Geçmişle kavuştuğunda düşlerim Dudak kıvrımlarımı süslüyor gülümseme Senli her anı bir başka tat bırakıyor zihnimde Bile bile bir daha hiç biz olamayacağımızı İçimde öldüremiyorum seni Ben seninle öğrendim sevmeyi Ben seninle öğrendim özlemeyi Ben seninle öğrendim inanmayı Ben seninle öğrendim ihaneti Ben seninle öğrendim yalanı Ve sen öğrettin bana gözlerden yaş akmadan ağlamayı Çok çabaladım kırmayı beni sana bağlayan zinciri Gözlerden uzak ondan seni diledim Bile bile hiçbir zaman biz olamayacağımızı Süsledim tüm rüyalarımı seninle Hayaller denizine daldın gerçekleşmeyeceğini bile bile Haykırdım zifiri karanlık geceye Duydun duymasına da Onlar gibi sevemedin beni Benim seni sevdiğim gibi sevemedin Sen beni hep yedekte bildin Bir gün çekip gideceğimi düşünmeden Şimdi Arada senli geçmişe dalıyorum Acılar boğazımı sıkıp İhanetin kalbimi sökene kadar Senli anılarda dolaşıyor gerçeğe uyanıyorum Bir kez daha anlıyorum her şeye rağmen Sen ve ben hiç biz olamamışız …. N.C.U ESKİŞEHİR 29 MAYIS 2014 |
kalemin var olsun can dostum cok guzeldi siir ve yorum.
sevgiler ve saygilarimla...