Kerkük…
.
Turan diyarının yaslı bölgesi, Kutlu uygarlığın solgun gölgesi… İhmalin kurbanı, aczin belgesi, Yıllardır itilip, kakılan Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Anayurttan ayrı kalalı beri, Türküler getirir senden haberi… Rabbim bolca vermiş sana kederi, Türk diye yakılıp, yıkılan Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Yürekte tutuşan imansa iman, Damarda dolaşan asil kansa kan… Meşrep farkı ağır bastığı zaman, Başkası gözüyle bakılan Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Ne denir böyle bir tavır türüne, Baştan karşı Başlar Türk kültürüne… Sultanlık aşkıyla, BOP hatırına, Peşmerge’ye peşkeş çekilen Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Himaye görürken Kürt ile Arap, Ne yazık ki Türkmen yalnız ve harap… Örülüp başına bin türlü çorap, Türklüğü başına kakılan Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Vatana göğsünü germemiş gibi, Mehmet’le sipere girmemiş gibi, Şu al Bayrağa kan vermemiş gibi, Gazilik rütbesi sökülen Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Bin feryat yükselir her kederinden, Her biri yaralar kalbi derinden… Dostun gafletinden, hasmın şerrinden, Gözyaşı sel gibi dökülen Kerkük, Utansın haline bakıp da her Türk… . Veli BOSTANCI |