MİNİCİK DEV YÜREĞİMÜşümüş ellerimle sarıldım parmaklarına minicik serçe yüreğimle ısıt diyordum ısıt ki donacağım bu zemheri gecelerde öyle küçücüğüm ki öyle çaresizim ki nasırlı avuçlarından bir tutam mutluluk ver dudaklarıma bak nasıl susamışım kana kana içmezsem oracıkta kopar kafamı bir daha anma ağzına yar diye adımı. Kaybolan ömrümün el değmemiş baharı henüz kirletmeden hazan mevsimi kuru yapraklarıyla rüzgarlar gücü yettiğine esermiş gücü yettiğini sökermiş dibinden ben son düşen yaprağın olayım ömrüne öyle sıkı sar ki beni ne boran ne de kar koparamasın kök salmış toprağındayım hadi tut beni.. Her sabah camına konan o serçe benim al içeri diye büzüşüp durduğuma bakma beklemekten usanmaz bu yürek bir kaç parça ekmeğe tav olur bakma mahsun duruşuma bakma küçük oluşuma bende aslan gibi bir yürek var. Ayvazım DENİZ |