"kumpas gözler"her göz görmek istediğini her kulak duymak istediğini algılar bir solukta... ve tüm dış algıları gömer mezara bir çırpıda tahakküm kabul etmez inanmış adam; kanidir o gözler ve tüm gözler fanidir iman etmek; koca bir dağı yerinden oynatmakla eşdeğerdir aslında inanmışsa inanmış adam ne mucizeden nil’e bakar ne tufanlara girer çıkar da yine de hudutsuzca hükmeder g/özüne aslında; n e /d e /s e n haklısın ta ki (p) cana bir nazardır... nefret, hırs, sarsılmaz bir kulede esirdir ve kıskançlık nefretin özbeöz kardeşidir kirlenmişse özün sözün ne hükmü var uçar sözler yazılar yasaktır diller bir çırpıda yutuverir önce sarar avını bir yılan gibi sonra sıkar içine bırakır zehrini kirli kumpastır bu düzen k’ale(m)den düşen bin parçadır her tohum meyve olmazmış bazen de zehirmiş toprağın doğurduğu... oysa her canın kârı değildir sevişmek çünkü sevişmek özgürlük ister çırılçıplak sevişilir... ... |