SARNICI DÜŞLERİM
Tam da ortasındayım yolun
Azıcık uzak azıcık yakın Hatta dibinde o boş kuyunun. Sarnıcı düşlerim İçinde boğulduğum o devinim. Yıkık mı bilmem, Belki biraz kırık Uçtu gitti düşlerim Yürek olabildiğince kavruk. Ne sözüm ne niyazım Ne ruhum ne de varlığım Yadsıyan oncası Diner mi Hiç o bitmek bilmez sancı… Neşe bulaşır ara ara Hüzün katsayım depreşti şu sıra. Sesim soluğum duyulmaz oldu Nicesi sevgime nifak soktu Bilmez miyim, Hayat koca bir yanılgı; En az benim kadar üstelik, Yansam da neye yarar… Tükendi tükeneli Dinmiyor yaşa eşlik eden Kadim dostumun mürekkebi. Yine de yeniden İçimde biriktirdiğim ne varsa Tutuklu da olsa düşlerim Kalacak benliğim baki. |
Sevgilerimle..