SESSİZ PAPATYAgün süzülüyor yorgun omuzlarımdan birazdan ay penceremde bir yıldız uzanacak göğün saçlarından sonra bir yıldız daha... karanlık silinecek aynalardan gölgeler mum gibi erirken zihin labirentlerinde ışıl ışıl umutlar devşirecek zaman doğan her günle... ellerimiz papatya ellerimiz menekşe ellerimiz gül, sümbül... kokumuz yayılacak şerha şerha evrene gün gelecek tanrı kıracak zalimlerin belini üşümüyecek kimsesizler, ölüm fiske vuramayacak doğmamış bebeklere... acıdan bîzar kalplerimize, yağmasa da bulutlar kum tutan kirpiklerimiz hiç ıslanmasa sevgiyle ben yine de inatla her okuduğum duayla her gece düşeceğim su karanfillerine... ayşe uçar 17-04-2014 |
usta kaleminden yine güzel dizeler dökülmüş
kutluyorum arkadaşın...başarılar