..PÜRSÜKUT İKLİMİM
].....
bir yer var sesini duymadığım adını ezbere söyleyip,manen bilemediğim bir yer var biliyorum eyy gönlümün asude yanı bilinmezliğe kilitlenmiş bir yol yürüyorum,yürüyorum biraz yorulunca öyle kala kalıyorum bir yol var sessizce ve sensizce bilki bu yolu baharda kuşunu kaybeden çocuğun hüznüyle arşınlıyorum bu hüzün pamuk şekeri gibi önce iç çekişlerim sonra gülme krizlerim derken suskunluğun rengine boyanıyorum baştan aşağıya pürsukut kesilen isteklerim..gülmelerim ve hüzünlerim... tam kalbim kendini buluyor olmalı ki... tarifsiz huzur yanı başımda güneşin kollarında bana gülüyor kalbimi öyle bir okşuyor ki alıp başımı bu dünyadan gidesiiiiiiiiiiiiim vaaaaaaar! ! boş diyorum garipce çırpınmalar gösteriş budalası dakikalar kusursuz olma telaşesi beğenilme sancısının yırtık elbisesi tarçın kokulu sokaklarda selfi çekilmeleri anlamsızlık okyanusu oluyor bu demde bir şarkı geçiyor ilkin hiçlik şölenimden ’’Bir tanırım var bir gitarım Şu dünyada yapyalnızım ’’ ama ben yarınımdan umutluyum diye haykırıyorum şarkıyı söyleyene sonra erenlerle sofraya oturuyorum ballar balını bulup kovanımı yağmalıyorum kocaa Yunus’la hz pir’le konuşuyorum konuşuyoruum yani O anatıyor ben susuyorum kulağım en güzel sözleri duymanın bayramında öyle güzel şeylerden bahsediyor ki ben anlamakta güçlük çekerken o büyük sultan ’Gönlünde olanı benden gizleme ki benim gönlümdeki de ortaya çıksın’diyerek kalbimi okuyor adete.. sorular sorular sorular birbirini takip eden çılgın soru yağmurum başlıyor ardından ben kâh hz. Pir’e kâh koca Yunus’a kâh üstadım Bediüzzaman’a soruyorum... sorular cevaplar beynimde koca bir okyanus şimdi aklım çılgınlığına takılı bitip tükenmek bilmeyen bu yangının neresinde bilinmez ama ben payıma düşeni alıyor suskunluğa satıyorum tüm neşvelerimi diyorum kendime eyy bi çare pınar sen sus ki aşk konuşsun.. .... .... .... mayıs/2014 Pınar Önalan |