GÜL"DENDİ ..EMANETİM..
gül yaprağı olup açtın
kırmızydı doğduğun lahzada gök. gülden damlamdın kırmızı aktı doğduğun demde yüzü semanın. gittiğin gün aynı damlaydı gözlerimden akıttığım. al al olmuştu dönüşüne bakışım. gidişine dönüpte bakamadım. doğduğunda şahitliğine inanmıştım. şu ..ay ve yıldızın zemini sensin ..Mehmet’im canım. canım pahasınada olsa makamını gururla taşıyacağım. doğduğun gün gül yaprağına sarılmıştın gittiğin gün gül yaprağından ayrılmadın. güllerin efendisine emanet Mehmet’im ..CANIM... PINAR ÖNALAN |
Onlar erdi makamın yücesine inşaallah...
Cehennem çukuruna yuvarlanacak leşler düşünsün hallerini...