senden yana değise bakışlarım
ne çıkar boşboş bakmalardan

ellerimi sana uzanacak bir demet gülle bezemiyorsam
seni nakkaş gibi işlemiyorsam sayfalarca
bir genç kızın çeyizine gösterdiği özenin
heyecanını sana varmak için göstermiyor-
geceyi sehere yar bilmiyorsam
en ala satırlar nakkaşlasam
ne çıkar...

beşere olan muhabbetimden
sana olan muhabbetime
çizikler atıyorsam
senin istediğin yolda yürümüyorsa sevdam !
sana şairliğin icabı
öylesine
"ey sevgili" demenin
ne hükmü var"

"dokunma"demişti oysa Rahman
yasaklanan meyve ağacına.

işte adem !
işte havva !
dokunuyoruz en alasından
izinsiz meyve ağaçlarına..

ahh..bir dili olsada
şu kuşlar ..şu böcekler..şu kainat
avazı çıktığınca bağırsa...

kopar işte o zaman kızıl kıyamet..
dağlar un-ufak..
gök-yeryüzüne yapışmış..
gebe develer yüklerini düşürmüş...

düşen
ağlayan
şoke alanlar..

kopmuş bile kızıl kıyamet..

güç olacak belki amma
geç olmadan
nasuh tevbesi sofrasına otur..

oturmak hünerse
başlnı uzat AFF penceresine

aff olmanın arefesinde
aff olmuşlar meclisinde
de.
selam !sana
..ve senden gelen her hususa.
bil !dost
vuslat uzaklarda değil
vuslat : SECDE..
yanı başımızda.
iyisimi:
sende

bir gececik !
uyuma...


(onbeş aralık sıfırsekiz’08)
her sevda nın yolu Rabb’imize çlkıyor..bak da gör!


PINAR ÖNALAN