Gece Aydınlığım...
Ne bir ayak sesi duyulur öteden
Ne bir yaş gelir gözlerinden Gecenin sessizliği sinmişken bedenine Çığlıklar atacaksın kalbinin derinliğinden Taş kesilecek bedenin kalkamayacak yerinden Ruhun hapis kalacak çıkamayacak içinden Sahte yaşlarla doluşacak kirpiklerin Ve karanlık çökecek üstüne aniden Yüzüne atılan her toprak tanesinden Bir yuva yap kendine, arın geçmişinden Yattığın yerde yıllarca rahat uyu ki Ardında kalanlar korksun senin şerefinden Sus ki ibret olasın cümle aleme Dert yansınlar uyumadıkları her gece Senin başında beklediğin bir sokak lambası Onların gölgesi olsun her seferinde... |