Güneş olmak vardı şimdi her sabah gülen gözlerle bakmak etrafa o gözlerden saçılan ışıkla ısıtmak vardı sevdiklerimi ama kara kışlardan kalma yağmurum şimdi her damlasında yere çakılan ve her düşüşte toprağın kokusuna bulanan sessizce yağdırdım aşkın hecesini yüreğimden sessizce ağlattım içimdeki çocuğu ağla dedim kendi kendime ağla ki her göz yaşın batsın sevmeyen yüreklere acıların aklansın lekelenmiş dünyada içini yakan ateş sönsün her damlasında ağla ki İstanbul ağlasın seninle
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ağla Ki İstanbul Ağlasın Seninle şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ağla Ki İstanbul Ağlasın Seninle şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tebrik ederim.