Yanıyorsun...
ne salınıp durursun boşluğun kıyısında
tek nefeste bir hayat yaşanmaz mı sanıyorsun? inkâr etse de mazide ölü yatan zamanların sen şimdi sevda denilen ateşin içinde yanıyorsun... yükünü almış giderken eskimiş zamanlarım boşaltacak limanı bulamayacağını sanıyordum? mutluluk rüzgarları denizi öperek ıslanırken ben hayallerin kupkuru ormanlarında saklanıyordum... güneşin çiy tanelerini öperek öldürdüğü zamanda tan yerinde kırmızılar neden ağlıyor sanıyorsun? elimde gül yaprakları vardı; mutluluğu bekleyen ölen çiy taneleriyle içime akıp; sırılsıklam yanıyorsun... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |
boşaltacak limanı bulamayacağını sanıyordum?
mutluluk rüzgarları denizi öperek ıslanırken
ben hayallerin kupkuru ormanlarında saklanıyordum
işte bu kadar güzel akar kaleme saygılar