Unutulmuş zamanın bir salisesinde dilim lal Kış yangınları kavuruyor ruhumu Koynumda uyutuyorum senli tüm yalnızlığımı Kulağıma değerken bestelenmemiş ezgiler Bulutların bilinmezinde kaybolmuş bakışlarım
Bu kaçıncı hüsran kaçıncı yaprak dökümü İçimde ölümler yaşanıyor benden habersiz Bir bir yitip gidiyor sararmış anılarım Gözlerimde buğular ile dilime yalanı sürüyorum Ben iyiyim kendi kendime yetiyorum diyerek
Sensizlik yağmurlar ile camlarımı dövüyor Umursamaz bir eda suratımda Şelalelere hazır gözlerim Acı bir burukluk dudak kıvrımlarımda Acılar içinde seni beklerken yüreğim
Adım adım bir meçhule ilerliyorum Dilimde kendime isyanlarımla Söküp atmak kolay mı yüreği Kolaymış bunu sen öğrettin bana Şimdi ise ben sana bir veda etmeden gidiyorum ….
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KIŞ YANGINI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KIŞ YANGINI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.