meselenin mesellerinde ağlıyordu mesafe
hayrettin taylan
aramızdaki meselenin mesellerinde ağlıyordu mesafe yaramızdaki izlerin izleğinde eriyordu az ve uz geldiğimiz gibi gidemeyişimizin masal tortusunda birikiyordu biz varamadığımız her ana sızıyordu, sözden, gözden aşktan bir umut ellerine değmesin el diye , bütünlerimi paramparça ediyordu kalbim gül tomurcuğu gibi düşlere aşılı kırmızılık kitabıyım dikenin dersi kanatmaya, gülü daha çok kırmızılık etmeye ya senin aşk kırmızı kalbinde kalan kırmızılığım ya senin mavi düşlerinde betimlenmeyen sonlarım ya seni yeşil sözlerinle ormanlaşan cümlelerim ya seni diyemediklerinle lal kalmış kalakalışım ya senin gözlerinde eriyen nemli gözlerim ya ünlemleri de ıslatan damlaların ya göremediğim o nemli gözlerin ya ben ya sen uzayıp giden bu sorgulayışın kırmızı yüklemisin en diplerden, en tepelere çıkmış yunus diliyim yokluğuna sabır, sabrına mücadele, mücadelem irade diliyim en ince sırra kademlerini sunmuş azizlik diliyim doğrunun pergeliyle aynı algıyı çizmiş cümle diliyim seni sevmenin, seninle gövermenin çekimindeyim seni sevmenin, seninle meyve vermenin dimağındayım seni sevmenin ,seninle aynı ömrün mizanın kalmanın şansıyım |