Yazabilseydim Eğer...
Oymuş kenz-i nihânım, bana ayna tek refik Bıraktım sükûtumu kelâmın tuzağına Ah süveydâ, anlasan, bir ana gibi müşfik Kaçtım yine kendimden şiirin kucağına Ânla hüznün vuslatı ve fonda inleyen ney Coşunca gem tutmuyor gönül ezelden âsi Nedir biliyor musun süveydâ aşk denen şey Sen kokan mısraların kalemle sonsuz valsi Yazacaktım süveydâ yazabilseydim eğer Hangi hükme serencam gözlerinin zindanı Ve mutlaka yazardım o gülüşün ki değer Saadet zannettiğim bütün ömr-ü şâdanı Eriyip damla damla o eşsiz nâr-ı beyzan Kuşatırdı buz tutan kalbimi şûle gibi Ah süveydâ, değer mi o bakışların bir an Kapanan gözlerime nurdan bir hâle gibi İntikamı çok garip hayat denilen şeyin Susuz kalmaya mahkûm, bulandıran duruyu Heyhat! Süveydâ, kırık kalemim bencileyin İncitip kanatıyor çizdiği tek doğruyu .... |
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua İle