BİLMEZLER GÖNÜLDE NE YARALAR VAR
Dışardan bakanlar şen, şatır sanır
Bilmezler gönülde ne yaralar var. Kimisi inatçı bir katır sanır. Bilmezler gönülde ne yaralar var. Kimisi eğlence, meşk ister benden. Kimisi gönlümde köşk ister benden. Kimisi ölümsüz aşk ister benden. Bilmezler gönülde ne yaralar var. Kimisi kışımda yaz ister benden. Kimisi çengiyle saz ister benden. Kimi de nasihat va’z ister benden. Bilmezler gönülde ne yaralar var. Kimisi gösterir hep ters köşeyi Kimisi uzatıp al der şişeyi. Kimisi hep benden bekler neşeyi Bilmezler gönülde ne yaralar var. Kimisi ister ki canan olayım. Aşkımı hep ona sunan olayım. Onunla kavrulup yanan olayım Bilmezler gönülde ne yaralar var. Sami der şu kalbim Yunus ve Elif. Dedikçe dağılır, dökülür lif lif. Bu şiir bedava istemem telif. Bilmezler gönülde ne yaralar var. |