Şükür varsın hayatımda cananım
Şükür varsın ya sen de olmasaydın
Her gün hatrım sorup beni ananım
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Sen olmasan ben kalırdım hep yarım
Bir köşede ağlardım zırım zırım
Sen olmasan bîçareyim nâçarım
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Hasta olduğumda duyuramazdım
Açları bir güzel doyuramazdım
Amir olup emir buyuramazdım
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Dualarım ulaşmazdı Allah’a
Yarı yoldan dönerlerdi vallaha
Nasıl yükselirdim fenafillaha
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Sen olmasan yanlış yola sapardım
Sen olmasan buluttan nem kapardım
Sen olmasan kimle geyik yapardım
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Üstad neymiş, kimse demezdi çırak
Sesli sesli ağlardım vırak vırak
Görmezdim ne şeker ne kirik kırak
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Sensiz yaşayana inan şaşarım
Yüz kız alır her gün yüz kız boşarım
Babam ölse önce sana koşarım
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Tayfun olur poyraz olur eserim
Her konuda bolca ahkam keserim
Beğenin ha, yoksa fena küserim
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Gitme sakın bırakıp yâd ellere
Mecnun gibi atma beni çöllere
Sen olmasan ben çatamam kellere [*]
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

Sami der ki sen olmasan ben yokum
Ölsem fark edilmem, ta çıksın kokum
Binler yaşa sevgili Fece Book’um
Şükür varsın ya sen de olmasaydın

[*] Şiirde Kel kelimesi kafasında saç olmayan anlamında değil bazı yörelerimizde kullanılan ‘’ Kötü’’ anlamında kullanılmıştır.