Bir girip çıkıyorsun efkarlı dünyama
Bulamıyorum bir bahane

Yağması için yağmura
Dualar ederken karınca
Yolcuyuz her can gibi dünyada

Kullanıyor zaman acımadan
kalıplaşmış düşünceler içinde
Kurulan hayaller

Unutuyorsun bazan öylesine
Unutmak için her şeyi
Dinliyorsun dipsiz geceleri

Sessizce dökülür yüreğine geride kalan
Denenmişler denenemez artık
Kopmuş adabı bozuk paçası yırtık cümleler
Pervezsızca acımasızca
Kendi kuytu köşesinde


Baksana anlamsız bakan
Cam kırıkları dolmuş gözlerime

Mahkeme duvarı gibiyim
Yüz metre ileriden tanırlar
beni
Anlayamam seni
Anlasam da olur artık
Uğur böceği yıldız tozu avuçları


Misafir olmuşun,dünyama
Geliyor gidiyorsun ara ara rüyalarıma
Borçlu kalıyorum yarım kalan dünyana
Kısadan sonuca gidiyorum hep
Hayatı uzundan öğrendim diye
Kızıyorum kendime


Nereden gördüm ferah gözlerini
İşte sevindik işte üzüldük
Sınıyor sınanmış hayat

Ardımızda yanımızda koruyan
Nur a ni bir suart


Acaba dedirtiyor işte acaba

Namlu barut patlıyor babam
Eksilmeyen duam.
İnanmam papazlara
Vardır adeleti düzeni bir koruyon.
Elbet verecek bir mutlu hayat.
.
.
.