TUT ELLERİMİ DÜŞÜYORUM
Sımsıkı tut bırakma ellerimi
Öyle düşüyorum ki Dipsiz karanlıklara Zor toparlanıyorum Her bıraktığında Ne takat kalıyor Nede güç bende Yıkılıp kalıyorum Dizlerimin üstüne Her gidişinde Yoksun ki Dün gibi Zavallıyım utanıyorum Etrafım karanlık göremiyorum Kıskanıyorum tüm çılgınlığımla Bir yengeç gibi yan yan yürüyorum Issız bir ada arıyorum Şikayet ediyorum Zamansız rüzgarları Kaldırıyor yelkenlerimi Uzaklaşıyorum rotasızca Uzak bir mavlik arıyorum Emanet gözlerin, bende Sımsıcak havalarda bile üşüyorum... Bırakma ellerimi , bak Yine düşüyorum zamansızca... |
Yüce rabbim her insana candan seven nasip eylesin
hayat yolunda yol arkadaşı ..olmalı gonca gülde diken olsada
yüreğinize sağlık yakup bey