Uzaklarda...
aç pencereni her sabah
ister güneş doğsun camlarında isterse kar taneleri olsun aç pencereni her sabah ister yol yol yağmur taneleri akmış olsun dışında isterse rüzgarlar yalasın utanmadan camları gizlice bak; çaktırmadan... gün; güneş ile merhaba diyorsa sana incitmeden aç pencerini ve camı öp; güneş görmeden kıskanmasın sıcaklığını sana olan sevdamın korkarım daha doğmak istemez ufukların ötesinden kilometrelere meydan okuyacak her sabah öpücüklerim yapışıp kalacak pencerene mütemadiyen... gün; kar ile karşılamışsa seni soğuk bir kış gününde kar taneleri al avucuna ve beni gör gör nasıl sana yandığımı; erirken avuçlarında suları dökülsün avuçlarına gözpınarımdan dökülürcesine tane tane milyonlarca sevgi nağmesinde gün; yağmur ile selamlamış ise seni utanma; konuş yağmur taneleriyle karşında ben varmışım gibi ıslak ıslak sevdalar yolladığımı hisset kilometrelerce uzaklardan tane tane al yüreğine yağmurun nağmesini al ve ısıt gözbebeklerinin sevgi kokan güvertesinde gün; rüzgarla merhaba demiş ise sana ardına kadar aç pencereni; odalarına ben dolayım görünmez fırtınaların küpeştesinde uçup geldiğimi hisset derin bir nefes al kimse görmeden ciğerlerine indir sevda kokan nefesimi rüzgarda ve kimsesizliği en acısıyla yaşayan ruhumu anla nasıl yanıyor sensizliğin izbelerinde uzaklarda... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |