..SON SEYEHAT...
Saf tutmuş yanyana dostların çoğu,
Bir salın ardından mahzun bakmakta. Gönüllerde hüzün,gözlerde buğu, Tek kişilik göçü uğurlamakta. Yolcusuna yanar geride kalan, Elden ne gelir ki mukadderat bu. Daha dün gerçektik bugünse yalan, Gün gibi ortada bir hakikat bu. Kimimiz bir yüce ağaydı,beğdi, Kimimiz ömrünce püripak sultan. Saltanat boynunu nasılda eğdi, Toprakla müsavi toprakta yatan. Şu can ırmağının kurursa suyu, Bir daha dillerde anılmaz adın. Ömür sermayemiz âmâ bir kuyu, Ezelden ebede,dün,bugün,yarın. İbrahim vedat çarpar |