Senin yanındaydı Tanrı...
Ben kış idim üşürdüm sana sense yazdın.
Soğuktum. Daha kendini ısıtamazdı güneşim. Kuşların göç yerinde değildim. Ne dökülecek yaprağım oldu benin. Nede sokaklarda oynayan çocuklarım. İnsan bir kere ölürdü hani. Cinler melekler bir kere. Ama doğduktan sonra... Bense daha doğmadan ölürdüm. Her gece yıldızları izlerdin sen. Lapa lapa kar yağdırırdım ben. Senin denizlerim vardı masmavi. Benimse dağlarım beyazlarla çevrili. Zıttık işte sevgili. Ne sen eritebildin beni. Ne de ben yağabildim üzerine deliler gibi. Ve senin yanındaydı tanrı. Bense içimde barındırıyordum şeytanı. Yani işin özeti şu sevgili. Öyle olurdu her zaman hani. Şeytan ne kadar dirense de yenilirdi tanrıya. Bizde öyleydik ya! Hiçbir zaman direnemezdim sana. Yüreğim esir kalırdı bakışlarında… |