KİMİLERİ
He deyip geçtim kırmadan
Ciddiye almadan kimilerini Yorgunluğuma bıraktım kahkahalarımı Yaktım bir sigara Dumanı ile uçup gittim uzaklara Gözümü kapattım bir ara Acaba pişman mıydım yaptıklarımdan Düşündüm asla değildim pişman olmadım Zamanla unuttum Çok gördüm ama yalanla yalakalıkla iş yapanları Sonra sırtını ovalayıp kananları Kanmadım yapmadım Rolse ben hep en iyisini oynadım Bazen öfkelendim Dönüp de bakmadım yüzlerine Çünkü benim için anlatamadıklarım idi kimileri Güvenip de yarı yolda bırakanlardandı Bir şeylerin üstünü örtmek için kullanılan maşaydı Kimilerine göre kolay gereken şey çok zordu Bir bez yada gazete parçasını Kimilerinin Üzerlerini kapamak gibi mesela Şartlar bunu gösteriyordu istemeyerek Tek derdi adaletti haklı haksızı ayırt etmek Gücü yetmedi maalesef Etrafıma bakıyorum Boynu bükük solmuş çiçekleri görüyorum Bir damla suya muhtaç Kimileri de keyif yapıyor Oturduğu yerden konuşuyor anlamsız Bilmiyor kimilerinin neler çektiklerini Görmüyorlardı görseler de işlerine gelmiyordu Kimileri mutlu olacak diye Kimilerini ezip Kimilerin suçlarını kimilerinin üzerine yıkıp Üzmek ne kadar iğrenç alçaklık Ne biçim düzen bu böyle Neler yapıyoruz Ver yansın etsem kime Duyulmadıktan sonra Çıkıpta kimilerini anlamadıktan sonra Yıkıp dökmenin ne faydası var demenin Ne faydası var kimilerine Değişmiyor ki düzen adaletin bile Kahpe ye hırsıza yaradığı çağda Kimilerine göre var olmanın önemi ne Yok, olmazda zaten Kimileri gelir kimileri gider Olan hep kimilerine olur Kimilerine |