Bahara Kapı Açarken Dünya SEN Ve BEN.
Bir bahar yağmuruna tutulmak isterken.
Güz geldi yeniden hiç mi kavuşmaz bu gönül. Hani ihtimali yok mu doğacak güneşi beklerken yürümenin el ele. Hazan koparan yağmur yağarken üstüme sen yoktun. Senin yokluğun kumral saçlarının, yeşil gözlerinin olmayışı acı. Açı yaşanan onca güzelliğe rağmen bu aşkın platonik oluşu. Hani sana ağarttığım saçlar bir hiç mi gözlerinde. Olsun sen her ne kadar Leyla olmak istemez sende ben Mecnunum. Ben seninle bir gün yağmur altında yürüme ihtimaline aşık kalacağım. Bahara kapı açarken dünya. Vaya kusursuz bir yaz gününde gündüzü gece eden bulutların altında. |