Kömür Gözlüm
sen hiç yerin binlerce altında
kömürle çizdin mi resmini her kazma vuruşunda gelinlikle hayal ettinmi onu. işte ben,işte ben oyum madende mahsende yerin binlerce altında her kazmayı vurunca seni her kömür karasında gözlerini her soludugum havada nefesini her lokmada seni yaşadım bildin mi, bilemedin çünkü anlatmadım,anlatamadım ki sana seni ne kadar sevdiğimi son gecemdi madende çıkınca gelecektim kömür karası gözlerine bakarak havanı koklayarak biliyorsun hayalimizdi simit ile çay içmek hiç içmemiştik ki seninle içmek içemedik bir türlü kara gözlüm kazmayı tuttuğum kadar bile elini tutamamıştım hiç şimdi ekmek arası kömür yedim biliyormusun son soluklarımda sen vardın gözlerime çökerken agırlıklar hep sen olacaksın kömür gözlüm. |